• Een druk hoofd, perfectionisme en het gevoel nooit genoeg te zijn.

ADHD bij vrouwen:

waarom het vaak onopgemerkt blijft en pas laat wordt herkend

ADHD komt niet alleen voor bij drukke jongetjes op de basisschool, zoals vaak wordt gedacht. Het komt óók voor bij volwassenen — en dus ook bij vrouwen. Maar ADHD bij vrouwen ziet er vaak totaal anders uit: minder druk gedrag, meer innerlijke onrust en een groot aanpassingsvermogen.

Juist doordat vrouwen zich goed weten aan te passen, blijft ADHD bij hen vaak jarenlang onopgemerkt. Ze zijn vaak meesters in sociaal wenselijk gedrag, compenseren tekorten met controle of uitstelgedrag, en slikken emoties in. Veel vrouwen hebben een opleiding afgerond, een gezin opgebouwd of een verantwoordelijke baan waarin ze functioneren. En dat maakt het des te verwarrender:

“Als ik echt ADHD zou hebben, zou ik dit toch allemaal niet kunnen?”

Die gedachte zorgt er vaak voor dat de link met ADHD niet wordt gelegd. Ze herkennen zich niet in het stereotype beeld van ‘druk en chaotisch’. Ondertussen raken ze uitgeput of verliezen langzaam het overzicht — in hun hoofd én in hun leven.

Symptomen van ADHD bij vrouwen worden vaak niet herkend

In mijn praktijk komen vrouwen met klachten als:

  • chronische vermoeidheid of burn-out

  • overprikkeling en slaapproblemen

  • moeite met plannen, starten of afronden

  • piekeren en zelfkritiek

  • het gevoel altijd tekort te schieten

Ze vertellen hoe hard ze werken om alles draaiende te houden, maar dat het nooit genoeg lijkt. Tijdens het traject onderzoeken we samen wat er écht onder ligt. Vaak komen er patronen naar voren van perfectionisme, oververantwoordelijkheid en een constante innerlijke onrust. Veel vrouwen hebben strategieën ontwikkeld die hen jarenlang geholpen hebben, maar die inmiddels beginnen te knellen.

Het is belangrijk om daarbij te benoemen dat deze symptomen óók kunnen passen bij burn-out of overspanning. Het is dus zeker niet zo dat vrouwen met deze klachten automatisch ADHD hebben. Juist omdat er zoveel overlap is, blijft ADHD vaak onopgemerkt. Vrouwen hebben vaak al eerdere therapieën gevolgd — soms zonder blijvend resultaat. Niet omdat ze niet gemotiveerd zijn, maar omdat ze moeite hebben met het uitvoeren van cognitieve oefeningen of het vasthouden van structuur. Dat wordt dan uitgelegd als ‘weerstand’, terwijl er soms iets anders onder ligt.

En als ik benoem wat me opvalt — het constante innerlijke ‘aan staan’, het gevoel van falen ondanks prestaties, de moeite met rust en overzicht — komt soms voorzichtig de vraag van míj:
“Is er ooit eerder gedacht aan ADHD?”

Voor veel vrouwen is dat een nieuw perspectief. Niet direct een antwoord, maar wel een opening — een mogelijk keerpunt in het traject.

Praktijkvoorbeeld: van burn-out naar inzicht in ADHD

Mirjam is 41 jaar en komt bij mij met klachten van vermoeidheid, overprikkeling en uitstelgedrag. Ze heeft het gevoel dat ze voortdurend achter de feiten aanloopt. Ze werkt drie dagen in het onderwijs, heeft twee jonge kinderen en is daarnaast mantelzorger voor haar moeder. Aan de buitenkant lijkt alles te draaien, maar vanbinnen voelt ze zich steeds uitgeputter. “Mijn hoofd staat nooit stil,” zegt ze. “Zelfs als ik zit, ben ik nog bezig.”

In de gesprekken vertelt ze dat dit al lang speelt. Als kind had ze moeite met concentratie, voelde ze zich snel overweldigd en had ze het idee dat ze zich altijd moest bewijzen. Ze is door de jaren heen heel goed geworden in plannen, organiseren en perfectioneren — strategieën die haar ver hebben gebracht, maar die nu hun tol beginnen te eisen.

Naarmate ons traject vordert, benoem ik wat me opvalt: haar drukke hoofd, haar neiging tot controle, en het voortdurend alles zelf willen dragen. We staan stil bij haar gedrag en onderliggende overtuigingen, en op een bepaald moment breng ik voorzichtig de mogelijkheid ter sprake dat haar klachten ook zouden kunnen passen bij een neurodivers profiel — zoals ADHD.

Ze kijkt me even stil aan en zegt dan:
“Nu je het zo zegt… dat zou veel verklaren.”

In overleg besluit Mirjam om verder onderzoek te doen. De uitslag bevestigt wat we al vermoedden. De diagnose voelt voor haar niet als een label, maar als erkenning. Er komt ruimte om los te laten, om milder te zijn voor zichzelf en om keuzes te maken die haar écht ondersteunen.

Kenmerken van ADHD bij vrouwen op latere leeftijd

Hoewel elk traject uniek is, zie ik bij vrouwen met laat ontdekte ADHD vaak deze patronen:

  • gevoel van falen ondanks goede prestaties

  • perfectionisme en controledrang

  • mentale onrust en overmatig piekeren

  • uitstelgedrag, chaos, of juist rigide structuur

  • sociale overbelasting en gevoeligheid voor prikkels

  • stemmingswisselingen of emotionele intensiteit

  • moeite met zelfzorg en grenzen

  • gevoel van “niet goed genoeg zijn”

Veel vrouwen voelen zich een leven lang ‘anders’, maar konden dat gevoel nooit plaatsen. Niet zelden hebben ze zich aangepast aan de wereld om hen heen — in plaats van dat ze leerden hoe ze hun wereld konden aanpassen aan zichzelf. Ze hebben zich jarenlang groot gehouden en ‘gewoon doorgezet’, maar op een gegeven moment beginnen de strategieën waarmee ze zich staande hielden hun kracht te verliezen.

Achter het gedrag: overtuigingen en  overlevingsstrategieën

Onder het gedrag zie ik vaak overtuigingen als:

  • “Ik moet me aanpassen”

  • “Ik ben te druk / te chaotisch”

  • “Ik mag geen fouten maken”

  • “Anderen mogen dit niet van mij merken”

Deze overtuigingen ontstaan vaak al vroeg, en blijven onder de radar meedraaien. Zolang ze onbewust blijven, blijven ze bepalend voor hoe iemand denkt, voelt en keuzes maakt — in werk, relaties en zelfbeeld.

Burn-out of ADHD? De waarde van een verdiepend traject

Wanneer ADHD pas op latere leeftijd aan het licht komt, brengt dat naast opluchting vaak ook rouw met zich mee:

  • Waarom is dit nooit eerder gezien?

  • Waarom dacht ik dat het allemaal aan mij lag?

  • Hoe zou mijn leven eruit hebben gezien als ik dit eerder wist?

Therapie kan hierin veel betekenen. Niet door ADHD ‘weg te nemen’, maar door het verhaal erachter te zien. De spanning, de overlevingsstrategie, het diepe gevoel van anders zijn.

In mijn praktijk werk ik onder andere met EMDR, innerlijk kindwerk, lichaamsgerichte en systemische benaderingen. Daarmee gaan we niet alleen aan de slag met de diagnose, maar vooral met wat eronder ligt: je zelfbeeld, je draagkracht, je patronen.

Tot slot: van overleven naar leven

Vrouwen met ADHD hebben vaak jarenlang geprobeerd te voldoen aan verwachtingen die niet bij hen pasten. Ze hielden zich groot, zorgden voor iedereen, en raakten zichzelf onderweg kwijt.

Als de puzzelstukjes beginnen te vallen, opent dat de deur naar iets nieuws:
Niet nóg beter je best doen, maar anders leren kijken. Naar jezelf. Naar je brein. En vooral naar de kracht die je al die tijd al had

Anne-Corinne van ACB Praktijk

Herken je jezelf in dit artikel over laat ontdekte ADHD bij vrouwen? Of heb je vragen over hoe ik je hierin kan begeleiden? Neem dan gerust contact met me op. Neem dan gerust contact met mij op. ACB Praktijk is gevestigd in Valkenswaard en goed bereikbaar vanuit regio’s Eindhoven, Weert en omliggende plaatsen. Mijn naam is Anne-Corinne en ik help je graag, stel gerust je vraag.